Zamysł opracowania Słownika literatury popularnej narodził się z dwu powodów: pierwszym jest zalew rynku księgarskiego różnoraką produkcją wydawniczą, co stwarza konieczność dostarczenia niezbędnych informacji czytelnikom zdezorientowanym chaosem gatunków, nazwisk i tytułów; drugim, potrzeba podsumowania stanu wiedzy o literaturze popularnej w Polsce, wiedzy stosunkowo skromnej, poświadczonej niewielką ilością prac. Słownik jest więc także rejestrem zagadnień wymagających gruntowniejszych opracowań; zatem informacje i sądy zawarte w poszczególnych hasłach należy traktować raczej jako rezultat wstępnych ustaleń, mających zachęcić do dalszych badań, koniecznych ze względu na rozmiar zjawiska, jakim jest masowość produkcji i odbioru, silne związki literatury popularnej z jeszcze bardziej źywotną i masową produkcją filmową, telewizyjną i estradową. Słownik literatury popularnej próbuje więc odpowiadać na pytania i czytelników, i nauki. Ta dwufunkcyjność opracowań wpłynęła na zróżnicowanie poziomu i rodzaju konstatacji: hasła ogólne wprowadzają skomplikowane poznawczo zagadnienia komunikacji literackiej w obiegu popularnym, hasla szczegółowe nastawione są na informacje historyczno-typologiczne, czyli przede wszystkim na omówienie gatunków oraz dorobku pisarskiego poszczególnych autorów, dawnych i współczesnych. Hasła opracowano według powszechnie przyjętych zasad, zachowano jednak właściwości indywidualnego stylu autorów i ich sposobu interpretacji. źródło opisu: Towarzystwo Przyjaciół Polonistyki Wrocławskiej, 1997